การปล่อยวาง

แม้ว่าเขาจะทำเราเจ็บปวด ก็ควรอโหสิกรรมให้เขาไป ในชีวิตนี้คนเราเกิดมาก็ต้องประสบพบเจอกับกองทุกข์มากมายมหาศาล ธรรมะ คำสอนของพระพุทธองค์ จึงสอนให้ทุกชีอิตเข้าใจและ อยู่ร่วมกับทุกข์ เมื่อละวางใจได้ ก็จะทุกข์น้อย จนรู้สึกเฉยๆ กับทั้งทุกข์และสุขที่ผ่านเข้ามา พระนักปฏิบัติ ครูบาท่านทั้งหลาย เห็นถึงเหตุและผลตรงนี้จึงอยากตัด จากกองทุกข์ทั้งมวลต้นเหตุแห่งทุกข์คือการตัดไฟแต่ต้น นั่นคือไม่ต้องเกิดก็ไม่ทุกข์อีกโกรธโมโห อาฆาต มาดร้ายใคร ก็อโหสิกรรมเขา ใครทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ

หากใครทำอะไรให้คุณไม่พอใจ อย่าให้อารมณ์ชั่ววูบทำคุณต่ำ หากรู้สึกไม่พอใจใคร เชื่อเถอะ เฉยๆ ไว้ก็พอ เพราะความรู้สึกก็เป็นแค่เพียงอารมณ์ชั่ววูบ คนเรามักชอบปล่อยให้อารมณ์ในด้านลบๆที่เกิดขึ้นแค่เพียงชั่วคราวเข้ามาครอบงำตัวเองกันอยู่เสมอ ซึ่งหลายต่อหลายครั้งแล้ว ที่อารมณ์ทั้งหมดทั้งมวลเหล่านั้น ได้ย้อนกลับมาทำร้ายแม้กระทั่งความรู้สึกของตัวเองและคนรอบข้างไปพร้อมๆกัน เพียงเพราะการไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ในระดับที่ดีมากพอ รวมถึงการไม่ยอมเตือนตัวเองไว้อยู่เสมอ อารมณ์โกรธ ก็เป็นแค่เพียงอารมณ์ชั่ววูบ ที่เกิดขึ้นมาชั่วครั้งชั่วคราว ทางที่ดีก็จงอย่าเอาตัวเองเข้าไปเสียหายเพราะมันจะดีกว่า หลีกเลี่ยงการทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ลง หากมองเห็นแล้วว่าสถานการณ์ที่ร้อนเป็นไฟตรงหน้าเริ่มเกิดความย่ำแย่ลง จนสัมผัสได้ถึงความรู้สึกไม่พอใจที่มีอยู่ในตัวเองก็ควรทำใจให้เย็นมากขึ้นโดยใช้ความนิ่งเงียบที่มี

อย่าปล่อยให้ความรักของคุณ ทำลายตัวคุณเอง ความอ้างว้างไม่ได้โหดร้ายอะไรนักมันก็แค่ช่วงเวลาที่เธอควรใช้มันให้กับตัวเองจากที่วุ่นวายไปกับชีวิตคนอื่นมานานพอควรอกหัก เสียใจ ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าเธอเคยหกล้มเธอก็จะเดินอย่างระมัดระวังมากขึ้นไม่ใช่คิดจะไม่เดินอีกเลย บางครั้งคนเราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจและต้องยอมรับในการตัดสินใจของคนอื่นถึงมันจะไม่ดีกับเธอเลยก็ตาม เพราะเราเลือกแต่เหตุการณ์นี้ให้เกิดกับชีวิตเราไม่ได้เสมอไปความรักก็มีชีวิตเหมือนดอกไม้และไม่มีแจกันใดจะถนอมความงามของดอกไม้ไว้ได้ตลอดไปหรอกความเสียใจไม่ใช่เรื่องแปลก แต่หากเสียใจไม่จบสิ้นนั่นจึงแปลกในขณะที่โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ มันก็ต้องไม่ลืมที่จะหมุนรอบตัวเองในขณะที่เธอรักใคร เธอก็ต้องไม่ลืมที่จะรักตัวเอง หากคนเรามีความรักได้ครั้งเดียวในชีวิตนั่นจึงควรร่ำร้องเมื่อรักได้สูญหายแต่ความจริงแล้วคนเรามีความรักได้หลายพันครั้งตลอดทั้งชีวิต เมื่อเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่เหลือใครนั่นคือสัญญาณเตือนว่า เธอควรให้ความสำคัญกับตัวเองได้แล้วคนเราสามารถจำอะไรก็ได้ แต่เมื่อจำแล้วกลับไม่สามารถเลือกที่จะลืมบางส่วนของมันได้แต่เลือกที่จะนึกถึงมันให้น้อยที่สุดได้ไม่ว่าความรักจะทำให้วันนี้ของเธอปวดร้าวยังไง แค่ครั้งหนึ่งเธอเคยได้รักจากคนที่อยากรักเธอก็โชคดีมากแล้วสำหรับบางคนถ้าจะรักก็ยังไม่เจ็บ ถ้าเคยรักก็แค่เคยเจ็บแต่ถ้ายังรักก็จะยังเจ็บขึ้นอยู่กับว่าเธออยากเป็นแค่คนที่เคยเจ็บหรืออยากเป็นคนที่ยังเจ็บอยู่ทุกวันเธอเคยฝืนใจรับใบปลิวที่แจกตามหน้าห้างสรรพสินค้าเพราะเกรงใจคนแจกมันและ บางทีอาจมีคนรับความรักของเธอไปเพราะเหตุผลอย่างเดียวกัน สุดท้ายเขาก็ทิ้งมันเหมือนกับที่เธอทิ้งใบปลิวนั่นแหละคนบางคนเป็นเพื่อนที่ดีได้เป็นพี่ที่ดีได้เป็นน้องที่ดีได้ แต่เป็นคนรักที่ดีไม่ได้ก็ควรให้เขาเป็นในสิ่งที่เขาเป็นได้และเป็นได้ดีหลายๆ

เราให้อภัยได้ แต่..คงไม่ให้โอกาสซ้ำๆ  “การให้อภัย” กับ “การให้โอกาส” เป็นคนละส่วนกัน การให้อภัย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา การให้อภัยมีสองระดับคือ ระดับแรก ให้อภัยเมื่อรู้สึกว่าเขารับผิดและแก้ไขอย่างดีแล้ว เมื่อคนคนหนึ่งทำไม่ดีกับเรา และเขาได้รับโทษของความผิดนั้น และเขาพยายามชดใช้ต่อสิ่งนั้น “เขาขอโทษ” “เขาแก้ไข” “เขาชดใช้” “เขาเสียใจ” ทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา

อย่าสนใจคำพูดคนอื่น ที่ไม่ได้หาเงินให้เราใช้ ในโลกปัจจุบัน แต่ละคนนั้นมีความฝัน มีเป้าหมาย มีเส้นทางการใช้ชีวิตที่ต่างกัน เราจะเป็นไปตามที่คนอื่นอยากให้เป็นนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายและมันก็ไม่ใช่เรื่องดีนัก โดยเฉพาะเรื่องนั้นมันขัดกับความต้องการของตัวเอง เราจะแบกความคาดหวังของคนอื่นเอาไว้ตลอดไม่ได้หรอกนะ การใช้ชีวิตตามเป้าหมายตัวเองมันจะทำให้มีความสุขได้มากกว่า รวมถึงการเก็บเอาคำพูดทุกของคน มาคิดทำให้ตัวเองทุกข์ ท้อ เหนื่อย มันไม่ใช่เรื่องดีเลย วันนี้เรามี 7 เหตุผลที่เรา ไม่ควรเเคร์คำคนอื่นเกินไป 1

จงปล่อยให้เป็น เพราะทุกสิ่งอาจลิขิตไว้แล้ว (เขียนไว้ดีมาก) ปล่อยวางให้เป็นเพราะทุกอย่างถูกลิขิตไว้แล้ว อ่านนะดีมากมีทัศนคติอย่างหนึ่งที่เรียกว่า ฟ้าลิขิตมีการผ่อนปรนชนิดหนึ่งที่เรียกว่า ไม่เอ่ยถึงอีกมีการมองให้ปลงชนิดหนึ่งที่เรียกว่าปล่อยไปอย่างสงบมีการปลดปล่อยชนิดหนึ่งเรียกว่า ปล่อยไปตามธรรมชาติมีสภาวะของจิตใจอันเรียกว่า ปลงทุกอย่างทุกชีวิตบนโลกนี้นั้น หลายเรื่องไม่อาจเป็นดั่งใจหวังทุกอย่างหลายๆคนไม่อาจอยู่กับเราได้ตลอดไป หากคุณใส่ใจอะไรมากไปจิตใจก็เหนื่อยเปล่า ถ้าคุณไปพัวพันก็รั้งจะก่อความรำคาญลองเปลี่ยนมุมมองใหม่จึงจะมีชีวิตที่สบายเปลี่ยนจากก่อความวิวาทเป็นการก่อความเป็นมิตรย่อมดีกว่า เปลี่ยนจากก่อความขัดแย้ง เป็นการปล่อยวางย่อมดีกว่าหลายคนยิ่งหลายเรื่องราว ยิ่งยืนหยัด ยิ่งได้มาน้อย ยิ่งใส่ใจก็ยิ่งสูญเสียไปเร็วขึ้นเท่านั้น ชีวิตคนเราช่างสั้นนักแล้วทำไมต้องมีชีวิตอยู่กับความเศร้าสิ่งที่ไม่ได้มาก็อย่าไปหวังนัก สิ่งที่คิดไมตกก็อย่าไปคิด สิ่งไหนที่มองไม่ทะลุก็อย่าไปมองเลย

อายุมากแล้วต้องรู้จักปลง อะไรที่หนักก็วางลงบ้าง อายุมากแล้วต้องรู้จักปลง อะไรที่หนักก็วางลงบ้าง โตแล้วต้องรู้จักปลง อะไรที่หนักก็วางลงบ้าง 1 ตอนที่อยู่ด้วยกัน ทุกคนต่างก็คิดว่าเวลายังมีอีกยาวนานแต่ที่จริงชีวิตคนเราต่างหมดไปพร้อมกับการ ฉีกปฏิทิน พบกันครั้งหนึ่ง หมดไปครั้งนึง 2 คนอื่นมองคุณว่ายังไงมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณคุณใช้ชีวิตอย่างไร มันก็ไม่เกี่ยวกับคนอื่น 3 ศักดิ์ศรี เขาซื้อขายกันราคากิโลละเท่าไหร่ทำไมเราต้องใส่ใจว่า คนอื่นเขาจะมองเรายังไง 4

10 อย่างที่ควรทิ้ง แล้วจะทุกข์น้อยลง สุขเพิ่มขึ้นเป็นกอง 1.ทิ้งการโทษคนอื่น หลายต่อหลายคน พอเวลาที่มีปัญหาต่างๆเกิดขึ้น ก็มักจะหาใครสักคนมารับผิ ดชอบ ต้องคอยโทษคนอื่นอยู่ตลอดจงหันมาเปลี่ยนความคิดใหม่ มานั่งหาวิธีแก้จะดีกว่าไหม เพราะบางอย่างที่ได้เกิดขึ้นเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ 2.ทิ้งความอิจฉา ความอิจฉาที่เกิดขึ้น เหตุผลจริงๆแล้วมันคือการที่เราไปเปรียบเที ยบชีวิตเรากับคนอื่นไงมองในสิ่งที่เราไม่มีแต่เขามี การทำเช่นนี้จะเป็นการที่เราทำร้ายตัวเองโดยที่ไม่รู้ตัวเลย หากว่าความสำเร็จของคนอื่น มานั่งทำให้คุณเป็นทุกข์ใจ ไม่มีความสุข

เขียนไว้ดีมากๆ เตือนสติทันที ไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่ไม่เคยลืม เป็นคนง่ายเพราะใครทำอะไรให้ ไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่ไม่เคยลืม สิ่งที่ผ่านมา และจำไว้ว่าคนนั้น เป็นแบบไหนทุกคนต่างก็มีอดีตด้วยกันทั้งนั้น แต่อดีตที่ผ่านมา ฉันถือว่าเป็นบทเรียน ที่สอนใจ ให้ฉันเข้มแข็ง และเข้าใจชีวิตมากขึ้น สำหรับคนที่เคยทำให้ฉันเสียใจ ร้องไห้ อยู่บ่อยๆหรือคนที่ดูถูก

เวลาโดนนินทาว่าร้าย ลองคิดแบบนี้นะจะหายทุกข์ 1.เป็นธรรมดาของโลก ให้คิดว่านี่เป็นธรรมดาของโลก ไม่เคยมีใครสักคนบนโลกนี้ที่รอดพ้นจากคำนินทา เพราะแม้แต่พระพุทธเจ้าของเรา ขนาดท่านเป็นผู้ที่ประเสริฐบริสุทธิ์สูงสุด แต่ท่านก็ยังไม่พ้นถูกคนพาลกล่าวโจมตีว่าร้ายจนได้ แล้วนับประสาอะไรกับเราที่เป็นแค่คนธรรมดาสามัญที่ยังมีทั้งดีและชั่วจะรอดพ้นปากคนนินทาไปได้ คิดอย่างนี้แล้วจะได้สบายใจว่า การถูกนินทานี่เป็นแค่เรื่องธรรมดา เกิดขึ้นมาพร้อมกับโลก (โลกธรรม) และ ยังคงมีอยู่ต่อไปตราบชั่วฟ้าดินสลาย 2.ให้มีจิตใจมั่นคงดุจภูผา ถ้าเรามีความบริสุทธิ์ใจ ทำการงานด้วยความตั้งใจปรารถนาดี แต่แล้วก็ยังไม่พ้นถูกคนนินทา กล่าวร้ายว่าอย่