คนดี

ควรเป็นแค่คนดี อย่าเป็นคนโง่ด้วย (เตือนสติได้ดีมาก) การเป็นคนดีนั้น เป็นสิ่งที่ดี และน่ายกย่องแต่ควรจะเป็นแค่ “คนดี” อย่าเป็น “คนโง่” ด้วยเป็นคนดีได้ ก็ต้องรู้จักเอาตัวรอดให้เป็นอย่าปล่อยให้คนอื่นมา “ทำร้าย” ตัวเองหรือเอาเปรียบจนตัวเองต้องลำบากเสียเอง เพราะไม่เช่นนั้น การเป็นคนดี ก็คงไม่มีความหมายอะไรสุดท้ายก็ไม่สามารถปกป้องตัวเองได้อยู่ดีหากคุณเป็นคนแบบยังไงก็ได้ อะไรก็ดี นี่แหละทำให้คุณไม่ถูกมองอยู่ในสายตาคนอื่น อยากได้อะไร คุณก็ให้ได้

บางครั้งช่วยคนผิดไม่ใช่เพราะโง่ แต่เพราะเห็นแก่ความรู้สึกมากเกินไป บางครั้งดูคนผิดเพราะใจดีเกินไป การเป็นคนดี ก็ต้องเป็นคนดีให้พอเหมาะพอควร การทำดี ก็ต้องทำดีให้พอเหมาะพอควรการเป็นคนดีเกินไป ใครๆ ก็จะไม่เกรงใจ และมักเอาเปรียบเสมอ การทำดีเกินไป ใคร ๆ ก็จะไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำไปแต่กลับเห็นเราเป็นคนโง่ที่ยอมเสียเปรียบคนอื่นตลอดเวลา บางครั้งดูคนผิด ไม่ใช่เพราะตาบอด แต่เพราะใจดีเกินไปบางครั้งช่วยคนผิดไม่ใช่เพราะโง่แต่เพราะเห็นแก่ความรู้สึกมากเกินไป บางครั้งจำยอม ไม่ใช่เพราะไร้เหตุผลแต่เพราะไม่อยากโต้เถียงให้เสียเวลา กาลเวลาพิสูจน์ทุกอย่างและทุกอย่างอธิบายน้ำใจคนใจคนยากหยั่งโดยแท้

คนนิสัยไม่ดี ทำไมถึงได้ดิบได้ดีในการทำงานกันเสียเหลือเกิน เคยสงสัยไหม.. ทำไมคนแย่ๆถึงเจริญในหน้าที่การงานในสังคมการทำงานเรามักจะเจอคนนิสัยไม่ดีหรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นตัวที่ทำให้เกิดมลภาวะเป็นพิษในการทำงาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทัศนคติ ความประพฤติ หรือแม้กระทั่งบุคลิกที่รบกวนจิตใจ สร้างความกดดัน และ ทำให้เสียบรรยากาศอยู่เสมอ จริงๆ ทุกคนน่าจะพอนึกภาพออกหรือเคยมีประสบการณ์ร่วมกันอยู่แล้ว แต่บางครั้งคนพวกนี้ก็ดูจะได้ดิบได้ดีกันเสียเหลือเกิน เราตามมาดูกันดีกว่าครับว่าทำไมโชคชะตาถึงทำให้เป็นเช่นนั้น มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในสิงคโปร์ได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้ โดยเน้นย้ำไปที่ประเด็น ทำไมคนที่เป็นมลพิษแบบนี้ถึงก้าวหน้าในหน้าที่การงาน จากการเก็บสถิติ และ การรวบรวมข้อมูล

ถ้าคุณเป็น “คนซื่อสัตย์” กาลเวลาก็จะ “คัดสิ่งที่ดี” ให้กับคุณ ซื่อสัตย์ผู้โดดเดี่ยว “ซื่อสัตย์” ถูก หนุ่มน้อยนามว่า “ฉลาด” ทิ้งลงทะเล ซื่อสัตย์พยายามว่ายน้ำจนมาถึงเกาะแห่งหนึ่ง เมื่อขึ้นฝั่งได้ ซื่อสัตย์ก็นอนพักอยู่บนหาดทราย มันพยายามคิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่งสิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ จะมีเรือของใครผ่านมาทางนี้บ้าง อยู่ๆ ซื่อสัตย์ก็ได้ยินเสียงเพลงแววมาแต่ไกล มันรีบลุกขึ้นและมองไปยังต้นเสียงนั้น มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้

วิธีที่คนมีไหวพริบ ใช้กับคนที่เขาไม่ชอบ 1.ยอมรับว่า ไม่มีทางที่เราจะชอบทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต คนฉลาดจะตระหนักอยู่เสมอว่าแต่ละคนย่อมมีค่านิยม หรือความเห็นต่อสิ่งๆ หนึ่งแตกต่างกันไป และความแตกต่างนั้นๆ ก็ไม่ได้หมายถึงการเป็นคนไม่ดี ดังนั้นเมื่อยอมรับในความแตกต่างได้ ความรู้สึกแย่ๆ ที่มีต่อกันก็ย่อมเบาลง 2.เผชิญหน้ากับคนที่ไม่ชอบ แทนที่จะหลบหน้า คนฉลาดมักเลือกที่จะเจอกันซึ่งๆ หน้ามากกว่า ถ้าหากมีความเห็นอะไรที่ขัดแย้งกันก็สามารถถกกันได้ในทันที ซึ่งในหลายๆ ครั้งคนที่พยายามขัดขาเรานี่แหละที่ชี้ให้เราเห็นในสิ่งที่ไม่เคยมองเห็นได้ และอย่าลืมว่า

ทุกวันนี้ “คนดีเริ่มอยู่ยาก” ลองพิจารณาจากบทความนี้ดู นักบวชนั่งสมาธิอยู่ริมฝั่ง ในท่ามกลางความเงียบ ได้ยินเสียงสั่นไหวเบาๆ ในน้ำ ลืมตาดูก็พบว่าเป็นแมงป่องตัวหนึ่งกำลังตะเกียกตะกายอยู่บนบริเวณผิวน้ำใกล้ฝั่ง เขาเอื้อมมือออกไปจับเอาแมงป่องขึ้นมาจากน้ำ โดนแมงป่องต่อยที่มือ เขาวางมันลงบนพื้น นั่งสมาธิต่อ ผ่านไปครู่ใหญ่ๆ ก็ได้ยินเสียงแบบเดียวกันอีก ลืมตาดูก็พบว่าแมงป่องตัวเดิมหล่นไปอยู่ในน้ำ เขายื่นมือออกไปช่วยเหมือนเดิม และก็ยังโดนต่อยเหมือนเดิม ไม่กี่อึดใจผ่านไป เหตุการณ์แบบเดิมก็เกิดขึ้นอีกไม่ผิดเพี้ยนตั้งแต่ต้นจนจบชาวบ้านที่นั่งตกปลาอยู่แถวนั้นทนไม่ไหว ท่านจะโง่ไปหน่อยไหม

คนดี ไม่จำเป็นต้องสมหวังในความรักเสมอไป ถ้า ณ วันหนึ่ง เรารักคนที่มีแฟนแล้วก็คงจะหวังเล็ก ๆ ให้เขาเปลี่ยนใจมารักเราบ้างถึงจะรู้สึกผิดที่คิดแย่งเขามา แต่ก็อยากจะเป็นตัวเลือก ไม่ผิดหากเราจะรักใครสักคน  ไม่มีใครสามารถห้ามใจใครได้ แต่จงทำใจ และเผื่อความเสียใจไว้ด้วยหากกล้าที่รัก (ทั้งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้) ก็อย่ากลัวที่จะเสียใจ ถ้าเขาเลือก ก็ยินดีด้วยแต่ ถ้าเขาไม่เลือกอย่าโทษว่าเราไม่ดี หรือใครผิด ถ้าผิดคงผิดที่เวลา

ในโลกนี้ มีคนเก่งๆตั้งมากมาย แต่เก่งแล้ว มีคุณธรรมด้วยน้อยมาก โลกนี้มีคนเก่งมากมาย แต่คนที่เก่ง และมีคุณธรรมนั้นมีน้อยเพร าะ เอาแต่คิดว่า ข้าเก่ง ข้าแน่ ทุกคนต้องยอมรับในความคิดของข้า เป็นคนเก่งนั้นเป็นเรื่องที่น่ายินดีแต่สมัยนี้แค่เก่งอย่างเดียวไม่พอต้องรู้จักวางตัวด้วชีวิตคนบางที ต้องเลี้ยวบ้าง อ้อมบ้าง จะตรงไปข้างหน้าตลอดมันก็ไม่ได้ โบราณว่าขุนเขาตั้งขวางอยู่ขยับขุนเขาไม่ได้ ก็ให้เปลี่ยนเส้นทางเส้นทางไม่เปลี่ยนแปลงตามนักเดินทาง นักเดินทางที่ฉลาดต้องรู้จักเลือกเดินเองน้ำสามารถไหลไปรวมกันจนเป็นมหาสมุทรได้ก็เพราะสามารถหลบหลีกอุปสรรค รู้จักลดเลี้ยว

อย่าไปคาดหวังอะไรกับใจคน คุณดีกับคนอื่น ใช่ว่าคนอื่นจะดีกับคุณเสมอไป จงเรียนรู้ไว้ นี่แหละใจคน ตื้นลึก ยากที่จะหยั่งถึงอย่าคาดหวังว่าคุณดีกับคนอื่น แล้วคนอื่นจะดีกับคุณถึงแม้คุณจะไม่เคยนินทาให้ร้ายใคร แต่ก็เป็นไปไม่ได้ ที่จะไม่มีใครนินทาให้ร้ายคุณคุณไม่เคยแทงข้างหลังใครแต่ใช่ว่าจะไม่มีใครรอ “แทงข้างหลังคุณ” ในสังคมที่มีแต่ผลประโยชน์ อย่าไว้ใจ หรือ ให้ใจใครมากนักโลกมันก็ไม่ได้แย่นักหรอก แต่มันก็ไม่ได้สวยงามขนาดนั้นเรื่องส่วนตัว อย่าป่าวประกาศให้ใครรู้มาก ถ้าไม่จำเป็นเพราะบางคนต่อหน้าก็รับฟัง แต่ลับหลังนำไปนินทา ยิ่งพูดมาก

‘ยิ่งดีด้วย ยิ่งไร้ค่า‘ เลิกแคร์ดีกว่า สบายกว่าเยอะ ทำไมยิ่งเป็นคนดี ถึงยิ่งโดนเอาเปรียบได้ยินคำว่า ทำบุญคนไม่ขึ้น มาตั้งแต่เด็ก โตขึ้นถึงได้รู้ว่า โลกนี้มันก็เต็มไปด้วยคนที่ทำบุญคนด้วยกันไม่ขึ้นทั้งนั้น ทำดีแต่ยิ่งโดนคนมองข้าม ทำดีแต่สุดท้ายเขาก็ทำร้ายเรา เอาเราไปนินทาทำดีแต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้รักเรา แล้วเราจะเป็นคนดี กันไปทำไม เราต้องร้าย ต้องแรงถูกมั้ย ถึงจะอยู่รอดในสังคม ปัญหาแบบนี้บางทีก็ไม่ได้อยู่ที่ ‘ความดี’