ความห่วงใย

ความห่วงใย อาจเป็น “การก้าวก่าย” โดยที่เราไม่รู้ตัว “ความหวังดีที่อีกฝ่ายไม่ต้องการก็เท่ากับส่วนเกิน” “หวังดีแล้วไม่ได้ดี” “หวังดีแต่เขาไม่เห็นค่า” “อุตส่าห์หวังดีทำไมถึงโกรธ” “หวังดีก็หาว่าหนูแส่ไม่เข้าเรื่อง” คำพูดน้อยใจหรือเสียใจประมาณนี้เป็นสิ่งที่ผมพบได้บ่อยถึงบ่อยมาก ซึ่งสร้างความทุกข์ใจให้กับผู้ที่หวังดีไม่มากก็น้อย แต่เมื่อฟังรายละเอียดของเหตุการณ์แล้วพบว่า ความหวังดีที่เป็นส่วนเกินที่พบได้บ่อยนี้สามารถแบ่งได้เป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ 1.หวังดีแต่ผลร้าย ต้องบอกก่อนว่ากรณีนี้ไม่ได้พูดถึงการ “หวังดีประสงค์ร้าย” (ซึ่งในกรณีนี้จะหมายถึงการประสงค์ร้ายตั้งแต่แรกแล้ว

ความห่วงใยมากไป อาจเป็นการก้าวก่ายชีวิตโดยไม่รู้ตัว ความหวังดีที่อีกฝ่ายไม่ต้องการ ก็เท่ากับส่วนเกิน หวังดีแล้วไม่ได้ดี หวังดีแต่เขาไม่เห็นค่า อุตส่าห์หวังดีทำไมถึงโกรธหวังดีก็หาว่าหนูแส่ไม่เข้าเรื่อง คำพูดน้อยใจหรือเสียใจประมาณนี้ เป็นสิ่งที่ผมพบได้บ่อยมาก ซึ่งสร้างความทุกข์ใจให้กับผู้ที่หวังดีไม่มากก็น้อย แต่เมื่อฟังรายละเอียด ของเหตุการณ์แล้วพบว่าความหวังดีที่เป็นส่วนเกินที่พบได้บ่อยนี้ สามารถแบ่งได้เป็น 4 กลุ่มใหญ่ๆ 1.หวังดีแต่ผลร้ า ยต้องบอกก่อนว่ากรณีนี้ไม่ได้ พูดถึงการ หวังดีประสงค์

ไม่ว่าลูกจะโตแค่ไหนก็ยังคงเป็นห่วงเสมอ นี่คือ สิ่งที่พ่อแม่อยากบอกลูกทุกคน ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อคน แม่คน สิ่งหนึ่งที่จะติดตัวไปจนวันสุดท้ายก็คือ ความเป็นห่วงลูก ถึงแม้ว่าลูกจะอายุเท่าไหร่ก็คือเจ้าตัวน้อย ของพ่อและแม่ตลอดเวลา สิ่งที่จะบอกต่อไปในบทความนี้คือการที่เราผู้เป็นพ่อและแม่จงปล่อยตัวและปล่อยใจให้เป็นสุข อย่าเป็นทุกข์กับเจ้าตัวน้อยของเราลองไปอ่านบทความนี้ อย่าไปกังวลว่า ถ้าคุณจากไปอะไรจะเกิดขึ้น เพราะเมื่อการเป็นผงธุลีแล้วใครเค้าจะว่าดีหรือร้าย เราก็ไม่อาจจะรู้ได้แล้ว การที่เราเลี้ยงลูกก็เพื่อให้เค้าเติบโตสิ่งที่พ่อแม่อยากบอกลูกทุกคน ซึ่งเมื่อเค้าโตมีงานทำเวลาที่จะมาดูแลเราก็น้อยไปด้วย คนที่อายุเกิน 60 ปี

รักมาก ไม่ใช่การกอดแน่ๆ อึดอัดมากๆความหอมหวานอาจไม่มี ความรักแม้มันจะมีความห่วงใยเจือปนอยู่แต่ “ความรัก” ก็คือ “ความรัก” คำเดียวที่ไม่น่าจะพ่วงคำอื่นตามมาให้อึดอัด“ความห่วงใย”ควรจะปนอยู่ในความรักอย่างเจียมตัว พอดิบพอดีแล้วเมื่อไหร่ที่ความรักมันต้องแตกออกมาเป็นคำสองคำหมายถึง มี “ความห่วงใย” มากจนปนกันอึดอัดต้องดีดตัวออกมาเป็นอีกหนึ่งคำ พ่วงท้ายจากคำว่า “รัก” บางคนบอกว่า เพราะรักมากเลยเริ่มมี “ห่วงมาก” “หึงมาก” “หวงมาก” พวกเขากลับไม่ทราบว่าการดูแลห่วงใย